تناوب زراعی درکشاورزی پایدار

براثر کشت متوالی یک محصول ویاتوالی نامناسب محصولات دریک قطعه زمین عوامل نامساعد تجمع یافته و یابهره وری مطلوبی ازعوامل محیطی وزارعی به عمل نمی آید تاثیر محصولات بریکدیگر ازطریق اللوپاتی جمعیت میکروبی خاک میزان توسعه افات بیماریها و علفهای هرز ذخیره رطوبتی حاصلخیزی و ساختمان خاک کیفیت بستر رقابت برای آب آبیاری نیروی کار ماشین الات و سایرعوامل زراعی به خوبی شناخته شده اند همچنین اهمیت تناوب زراعی د رتوازن بین منابع محیطی و نیازهای تولیدی گیاهان کاملا درک گردیده است ولی درموارد زیادی وجود محدودیت هایی درعوامل اقلیمی خاکی زراعی و یا اجتماعی و اقتصادی سبب شده است که تولید به روش تک کشتی مرسوم و حاکم گردد استفاده ازکود سبز محصول پوششی و کشت مخلوط و یابکارگیری روشهای خاصی ازتهیه بستر برای کاهش اثرات نامطلوب تک کشتی موردنظر قرارگرفته اند درشرایط کشاورزی سنتی ایران علیرغم اولویت درتخصیص زمین به بعضی ازمحصولات و رعایت فاکتورهایی درتوالی آنها بطورکلی تناوب زراعی فاقد ثبات است کشاورزبراساس شرایط حادث درزمان و مکان ودرچارچوب شرایط اقلیمی نیاز عرف و امنیت تولید و به تبع عواملی چون قیمت ها و کمیت آب آبیاری درسال موردنظر وسعت زمین عوامل اگروتکنیکی نیروی کار و هزینه های تولید نسبت به انتخاب محصول جهت کاهش درقطعه زمین موجود اقدام مینماید دراین فرایندبهره گیری عالی ودرازمدت ازعوامل تولید و ارتقای سطح تولید هدف نیست بلکه کشاورز سعی دارد تاازوضعیت های بحرانی موجود بگریزد و یا ازفرصتهای به اصطلاح طلائی بهره جوید با این حال گاه هماهنگی های بسیاردقیقی بین محصولات انتخاب شده جهت توالی کاشت و کلیه عوامل تولید مشاهده میشود