مقایسه و نحوه عملکرد سازهها در برابر زلزله با استفاده از سیستم بادبندی همگرا، کنترل کننده های فعال و غیرفعال

طراحی ساختمان ها در برابر زلزله های قوی بر این اساس است که سازه بتواند با شکل پذیری خود انرژی زلزله راجذب و مستهلک نماید .شکل پذیری در مهندسی سازه تغییرشکل غیرالاستیک مواد در ناحیه مورد انتظار استاگرچه در سازه های شکل پذیر تغییرشکل های بزرگ غیرالاستیک ایجاد می گردد که ممکن است پس از زلزله ازنقطه نظر هزینه و ایمنی سازه مورد استفاده قرار نگیرد. در سالهای اخیر با توسعه وسائل موثر در استهلاک انرژی،لرزه های القا شده در سازه اهمیت بیشتری داده شده است که پاسخ سازه را در نهایت الاستیک نگه می دارد. مقدارانرژی سازه به چندین عامل بستگی دارد که برخی از آنها با مشخصات حرکت زمین مانند خصوصیات دامنه،محتوای فرکانسها، دوام زلزله و ...، خصوصیات سازه مثل خواص دینامیکی سازه مانند پریود طبیعی و میرائی وخواص مقاومت و ... مرتبط می باشد .استفاده از مستهلک کننده انرژی بعلت افزایش میرایی، کاهش دامنه نوسانسازه و به دنبال آن کاهش پاسخ لرزهای آن می باشد. در این تحقیق به بررسی میزان جذب نیروی زلزله توسطبادبندهای همگرا، کنترل کنندههای فعال و غیرفعال در سازه ها پرداخته شده است.میرایی، انرژی جنبشی را جذب و از تشدید (فرکانس طبیعی سازه منطبق بر فرکانس زمین لرزه) جلوگیری می کندسیستم های اتلاف انرژی در سازه ها در چند دهه اخیر به طور گستردهای برای کاهش نیروی ناشی از زلزله و باد وهمچنین کاهش جابجایی های ساختمانها در حد مجاز آیین نامه ای مورد استفاده قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

اتلاف کننده های انرژی ، کنترل کننده های فعال ، بادبندهای همگرا ، کنترل کننده های غیرفعال