رابطه حاشیه نشینی با جرم و آسیب های اجتماعی

در جهان امروز، پدیده حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی در مادر شهرها و کلان شهرها امری اجتناب ناپذیر و از جمله چالش های فراروی مدیریت شهری است. حاشیه نشینی به بخشی از توسعه شهری اطلاق میشود که بدون برنامهریزی، کنترل و رعایت ضوابط ومقررات شهرسازی توسط تودهای از مردم که عمدتاً فقرا و اقشار کم درآمد شهری و مهاجران روستایی می باشند، ایجاد میشود.تحقیقات نشان میدهند که مناطق حاشیه نشین به دلیل شرایط محیطی و وجود عناصر نامساعد و همچنین به دلیل بافت ناهمگوناجتماعی و فرهنگی از جرم خیز ترین مناطق شهری محسوب می شوند. این مقاله به بررسی نسبت حاشیه نشینی با جرم و آسیب هایاجتماعی پرداخته و تلاش دارد ضمن تحلیل چند بعدی این مسئله، به معرفی سیاست ها و راهبردهای اجرایی به منظور پیشگیری از جرمو انحرافات اجتماعی در مناطق حاشیه نشینی بپردازد.

کلیدواژه ها:

شهر ، حاشیه نشینی ، سکونتگاه های غیر رسمی ، جرم ، آسیب های اجتماعی