نقش نما و بام های سبز در کاربری مسکونی جهت نیل به طراحی معماری با رویکرد پایدار

بام های سبز،پایدار و سالم و ایجاد کننده منظر بام هستند که یکی از عناصر طراحی اکولوژیکی معماری جدید می باشند. دیوارهای سز (باغهای عمودی)، نیز یک سیستم پوششی جاندار با فوایدی نظیر بامهای سبز می باشند که در آن گونه های گیاهی مختلف روی سطح نمای ساختمان رشد می کنند. بنابراین با بهره گیری از راهکارهایی چون بامها و دیوارهای سبز، می توان با طراحی در کنار طبیعت، به جای مقابله با آن، به پایداری هرچه بیشتر معماری و شهرسازی معاصر، بویزه در کاربری مسکونی و رشد و توسعه با اطمینان در حفاظت از محیط زیست و تداوم حیات بشری کمک نمود. معماری سبز برگرفته از معماری پایدار و توسعه پایدار می باشد که این نیز ناشی از نیاز انسان امروز در مقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی دنیای امروز است. معماری و فن آوری می توانند از یکدیگر یاد بگیرند. معماری سبز (اکوتک) در مقابل معماری های تک که با منطق خشک تولید کلان و استفاده بی مهابا از تکنولوژی و تلفیق با کارکرد گرائی شدید منجر به محیط های خنثی و بی مصرف شده قرار دارد. موضوعاتی که در معماری سبز بیان می شوند همگی جهت توجه به نسل های آینده و حفاظت از محیط زیست عمل می کنند. نگارنده در این مقاله ضمن توضیح جنبه های مختلف پایداری به طراحی بام و دیوار سبز پرداخته و نتایج این پژوهش با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی نشان می دهد برای رسیدن به طراحی پایدار، ایجاد زیرساخت های مربوط به این مقوله ها ضرورتی انکارناپذیر است که در انتها راهکارهای لازم برای ایجاد این زیرساخت ها ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

دیوار سبز ، بام سبز ، توسعه پایدار ، معماری پایدار ، اکوتک