الگوی مسکن با رویکرد اقلیمی با استفاده از مصالح بوم آورد در سکونتگاه های روستایی (نمونه موردی: روستای ورکانه استان همدان)

روستای ورکانه روستایی سنگی می باشد که با استفاده از مصالح بوم آورد سعی در سازگاری با اقلیم، ایجاد تعامل و تطبیق با آن را داشته است. در این مقاله سعی شده است که به بررسی ارتباط بین اقلیم و معماری و رابطه آن با مصالح بوم آورد روستای ورکانه پرداخته شود و با اتکا بر روشهای توصیفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات مورد نیاز بصورت مطالعات میدانی و کتابخانه ای، استفاده از اطلاعات دفترچه طرح هادی روستاها، بازدید از محل، رولوه کردن ابنیه مسکونی و تحلیل بناها در جهت بیان الگوی مسکن با سازگاری اقلیم به بررسی نکات کلیدی الگوی مسکن با رویکرد اقلیمی با استفاده از مصالح بوم آورد پرداخته است. این پژوهش با بررسی کالبدی بافت و ابنیه به نتیجه سازگاری مسکن با اقلیم روستا می پردازد. و با بیان ارتباط بین اقلیم و معماری، اقلیم و معماری همدان، عوامل شکل گیری روستا، خصوصیات کالبدی ورکانه و تحلیل ابنیه های رولوه شده در قالب جدول پژوهش انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

الگوی مسکن سردسیر ، سکونتگاه روستایی ، اقلیم و معماری ، مصالح بوم آورد ، روستای ورکانه