تحلیل و بررسی معماری همساز با اقلیم در شهر سنندج بر مبنای شاخص های زیست اقلیمی

امروزه بحث شرایط اقلیمی در درجه اول اولویت معماران جهت ساخت بناها به شمار می رود. اگرچه طراحی معماری اقلیمی به عنوان مهمترین و اصولی ترین روش در صرفه جویی انرژی و پایدار نگه داشتن فضاها از دیرباز مورد استفاده قرار می گرفته است، اما بررسی روند تکنیکی ساخت و ساز بر اساس اقلیم می تواند تأثیرات بسزایی در صرفه جویی انرژی داشته باشد. این پژوهش به منظور بررسی و تعیین شرایط مطلوب و تطبیق معماری همساز با اقلیم در شهر سنندج بر اساس شاخص های زیست اقلیمی همچون ماهانی، الگیی و گیونی در طی دوره آماریه 15 ساله (2010-1996) از ایستگاه سینوپتیک شهر سنندج انجام شده است. هدف از این پژوهش استفاده از پیشنهادات معماری ارائه شده در هر شاخص برای سازگاری بستر بنا با محیط اطراف خود و استفاده حداکثر از پتانسیل های محیطی و کاهش معضلات آن در جهت صرفه جویی انرژی و بالا بردن کیفیت اسایش زیستی است. پس از کسب نتایج، رهنمودهای کلی معماری در زمینه اقلیم سرد و نیمه خشک، با رویکرد معماری پایدار ارائه گردیده است. و در نهایت به بررسی یکی از خانه های سنتی شهر سنندج- خانه آصف- از نظر همسازی با اقلیم سرد و نیمه خشک پرداخته است.

کلیدواژه ها:

شهر سنندج- شاخص ماهانی- معماری همساز با اقلیم- شاخص گیونی- خانه آصف (کرد) ، اقلیم سرد