بررسی تأثیرات اندیشه های میترائیسمی بر فرم معماری پلکانی روستای زنوزق و تعامل فرم آن با اکولوژی و معماری پایدار

یکی از مسائل مهم در پایداری معماری، طراحی فرم منطبق و هماهنگ با اکولوژی می باشد، زیرا معماری و اکولوژی، به طور مستقیم با یکدیگر در تعاملند. در این مقاله عل و عوامل به وجود آمدن فرم پلکانی روستای زنوزق و پایداری در فرم معماری به عنوان یکی از شاخصه های اصلی، مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد. روستای زنوزق یکی از منحصر به فردترین روستاهای تاریخی ایران می باشد و به دلیل بی توجهی کارشناسان مربوطه گردشگری ناشناخته مانده است. این روستا در کوهپایه های کوه قلعه قرار دارد و مثل تمام روستاهای پلکانی، پشت بام خانه پایین، حیاط خانه بالادست است. با وجود این که توپوگرافی منطقه کوهستانی است تا چشم کار می کند افق پیداست. شاخصه ای که در هیچ کدام از روستاهای ایران وجود ندارد و این عامل باعث متمایز ساختن این روستا از سایر روستاهای پلکانی می شود. (در رابطه با تفکر فلسفی میترائیسم مشتمل بر درجات هفت گانه تحت حمایت هفت ستاره برای استفاده از جهت ستاره ها و صور فلکی در طراحی فرم پلکانی بنا- معماری روستا) اگر معماران به تأثیر و اهمیت تفکر استفاده از جهت ستاره ها و صور فلکی در طراحی فرم پلکانی بنا- معماری روستا) اگر معماران به تأثیر و اهمیت تفکر فلسفی و روحانی و نیز طراحی بنا که نشات گرفته از ریاضیات و فلسفه و ستاره شناسی است توجه داشته باشند، پایداری معماری برجسته تر لمس خواهد شد. مسئله این است که عملکرد این فرم پلکانی به گونه ای است کهدر قرن بیست و یکم و پیشرفت تکنولوژی، همچنان مردمان این روستا با سطح تحصیلات عالی و آکادمیک در آرامش و با شادمانی در آن منطقه زندگی می کنند و هیچ گونه نیازی به تغییر فرم بنا نمی بینند که این خود دلیلی بر تأمل در تأثیرات فضای معماری روستا بر پایداری اجتماعی دارد.

کلیدواژه ها:

طرحی پایدار ، فرم پلکانی ، تفکر میترائیسم