بررسی تنوع ژنتیکی در گونه های گیاه دارویی بومادران با استفاده از نشانگر پروتئینی

اهمیت گیاهان دارویی در جوامع انسانی بر کسی پوشیده نیست.این گیاهان منبع مهمی از دارو های نجات بخش زندگی اغلب مردم دنیا محسوب میشوند.یکی از گام های اولیه استفاده بهینه از این گیاهان ،آگاهی از میزان تنوع ژنتیکی در بین جمعیت ها و گونه های موجود می باشد.در این تحقیق 15 جمعیت متعلق به چهار گونه بومادران Achillea spp. جمع آوری شده از مناطق مختلف آذربایجان شرقی به لحاظ تنوع ژنتیکی پروتئین های ذخیره ای بذر با روش SDS-PAGE1 مورد مطالعه قرار گرفتند.برای پروتئین های ذخیره ای ،18 نوار پروتئینی مشاهده شدکه چهار تا از آن ها مونومورف و بقیه پلیمورف یا چند شکل بودند.محاسبه شاخص های تنوع ژنتیکی نشان داد که جمعیت های متعلق به گونه A.filipendula بیشترین تنوع ژنتیکی را دارند.به طوری که تنوع ژنتیکی نی و شاخص شانون در انی گونه به ترتیب با مقادیر 8 / 0 ± 243 / 0 و 4 / 0 ± 348 / 0،بالاترین مقدار را در بین گونه ها داشت.محاسبه فاصله ژنتیکی نی و تجزیه خوشه ای بر پایه UPGMA با این نتایج مطابقت داشت .در کل برای جمعیت های مورد مطالعه 62/ 36 درصد فاصله ژنتیکی برآورد شد.این نتایج بیانگر این است که الکتروفورز پروتئین های ذخیره ای بذور قادرند جمعیت ها و گونه های بومادران را از هم تفکیک نمایند و احتمالا بتوان ارتباط این تنوع را با ویژگی های ترکیبات دارویی گیاه نیز شناسایی کرد.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، گونه های بومادران ، نشانگر پروتئینی ، SDS-PAGE