مطالعه الگوی بیان ژن مقاومت به بیماری پوسیدگی ذغالی ( CHS6) در ژنوتیپ های سویا در شرایط تنش بیماری

بیماری پوسیدگی ذغالی با عامل phaseolina Macrophomina(M.p) یکی از مهم ترین بیماری های سویا در شمال کشور(استان های گلستان و مازندران) بوده و هر ساله، به خصوص در سال های خشک و کم باران باعث آلودگی مزارع سویا و کاهش کمیت و کیفیت محصول می گردد. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. بیماری پوسیدگی ذغالی به عنوان فاکتور اصلی آزمایش شامل دو سطح نرمال (شاهد) و آلودگی بود. ژنوتیپ ها شامل لاین های سویا: ارقام ساری و کتول و همچنین تلاقی های Black williams × lan(4) و Sahar × K188(5) و DPX × Fora(1) به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. همچنین میزان اکسیداسیون سلولی و روند بیان ژن CHS6 مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که میزان اکسیداسیون سلولی تحت بیماری و همچنین با نزدیک شدن به مراحل انتهایی رشد افزایش یافت. همچنین بررسی های مولکولی برروی بیان ژن CHS6 انجام شد. در طول بیماری طی مراحل رشدی میزان بیان ژن CHS6 ابتدا کاهش و سپس افزایش نشان داد. رقم کتول و ساری به ترتیب بیشترین و کمترین میزان بیان ژن CHS6 در هر دو مرحله گلدهی و پر شدن دانه در هر دو سطح نرمال و بیماری را نشان دادند.

کلیدواژه ها:

بیان ژن ، بیماری پوسیدگی ذغالی ، سویا ، اکسید اسیون سلولی