در شرایط آزمایشگاهی (Triticum aestivum L.) بهینه سازی جوانه زنی و رشد لوله دانه گرده گندم

دانهگرده علیرغم سادگی ظاهری آن، یکی از اجزای اصلی تولید بسیاری از محصولات کشاورزی است که فرآیند جوانه زنی و تشکیل لولهگرده در شرایط آزمایشگاهی 1 به عنوان یک معیار مورد استفاده در برخی آزمایشات غربالگری از اهمیت خاصی برخوردار است لذا این فرآیند به یک سیستم مدل برای مطالعه رشد و نمو گیاهان و مطالعات بیولوژی سلولی تحت شرایط مشخص تبدیل شده است. از اینرو برای یافتن یک محیط کشت مناسب برای جوانهزنی دانهگرده گندم این آزمایش روی جوانه زنی دانهگرده و رشد لولهگرده ارقام الوند، مانتنا 2 و چمران بر محیط کشت حاوی 2 گرم در لیتر نیتراتکلسیم، 60 میلی گرم 5 و ،3 ، 15 و 20 درصد)، 4 سطح ساکارز ( 0 ،9 ،7 ،5 ،0) در لیتر اسیدبوریک و ترکیبات مختلف 6 سطح پلیاتیلنگلیکول 30 و 1درصد) طراحی و اجرا گردید. علاوه بر آن تاثیر میزان رطوبت دانهگرده و /7 ،0/5 ،0/3 ، 18 درصد) و 5 سطح آگار ( 0 10 و ، فراهم کردن شرایط رطوبتی مناسب برای جوانهزنی آن نیز بررسی شد. به این منظور نمونههای موردنظر در سه زمان 712 صبح تهیه شد. نتایج حاصل نشان داد که نمونهگیری ساعت 7 صبح و کشت دانهگرده بر روی محیط کشت مایع محتوی %18 ساکارز، 9% پلیاتیلنگلیکول، 2 گرم در لیتر نیتراتکلسیم و 60 میلیگرم در لیتر اسیدبوریک و دمای نگهداری 25 درجهسانتیگراد به مدت یک ساعت در شرایط مرطوب بهترین شرایط برای جوانهزنی و رشد لولهگرده است. همچنین در این آزمایش وجود پلیاتیلنگلیکول برای جوانهزنی دانهگرده گندم ضروری تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

گندم ، جوانهزنی دانهگرده ، پلیاتیلنگلیکول ، ساکارز ، آگار