تجزیه ژنتیکی صفات مرتبط با عملکرد درآفتابگردان تحت دو رژیم متفاوت آبیاری

مطالعهی حاضر در مزرعه پژوهشی دانشگاه ارومیه با هدف شناسایی QTLهای مرتبط با عملکرد دانه و صفات آگرومورفولوژیکی مانند ارتفاع گیاه، قطرساقه، قطرطبق، مقدار ماده خشک و وزن صددانه تحت دو تیمار آبیاری معمولی و آبیاری محدود در جمعیتی شامل 72 لاین اینبرد نوترکیب که از تلاقی pac2 x RHA266 بدست آمده اند، انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس طرح لاتیس مستطیل برای تمام صفات مورد مطالعه در هر دو تیمار آبی بجز ارتفاع گیاه در شرایط آبیاری نرمال اختلاف معنی دار نشان داد. یک نقشه لینکاژی با 304 نشانگر AFLP و1 نشانگرSSRبا درجه اشباع یک مارکر در 3/8 سانتی مورگان برای شناساییQTL های مربوط به این تحقیق استفاده شد. 5تا 15 QTL برای هر یک از صفات شناسایی شد که حدود 7 تا 50 درصد از واریانس فنوتیپی را توجیه کردند. مهمترین QTLهای مربوط به عملکرد دانه بر روی گروههای لینکاژی 5، 12، 14، 2، 16 ظاهر شدند و بترتیب 34، 25، 20، 29، 28 درصد از واریانس فنوتیپی ( 2R ) را توجیه کردند. QTLهای گروهای لینکاژی 2 و 16 مختص شرایط آبیاری محدود بود. بیشترQTLهای ظاهر شده مربوط به عملکرد تحت تیمار آبیاری محدود و QTL های ظاهرشده برای تعدادی از صفات آگرومورفولوژیک هم جایگاه بودند. 50 درصد از QTL های ظاهرشده برای صفات مورد مطالعه تحت دو تیمار آبیاری حداقل در یک QTLدارای جایگاه مشترک بودند. نشانگرهایE41M62 ,E35M48 وE41M56 با QTL های مشترک صفات وزن صد دانه و مقدار ماده خشک تحت دو شرایط آبیاریپیوستگی داشتند. شناسایی QTLهای موثر و نشانگرهای نزدیک آن در چند صفت و انتقال آن به درون یک زمینه ی ژنتیکی مناسب می تواند باعث افزایش کارایی انتخاب به کمک نشانگر و پیشبرد برنامه های اصلاحی شود.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، تجزیه ژنتیکی ، صفات مرتبط با عملکرد