ارزیابی آثار زیست محیطی اجرای طرح شبکه آبیاری و زهکشی اراضی کشاورزی الهایی

با توجه به اینکه محیط زیست و توسعه دو موضوع جدایی ناپذیر می باشند و فعالیتهای انسان در راستای توسعه اثرات مختلفی بر محیط زیست به دنبال دارد ضروری است که با دستیابی و استفاده از ابزارهای ارزیابی و مدیریت زیست محیطی در کلیه برنامه های توسعه حداقل خسارت به منابع و محیط زیست وارد آید . در این مقاله به بررسی اثرات زیست محیطی طرح آبیاری و زهکشی دشت الهایی بر اکوسیستم های متأثر از طرح پرداخته ایم، اراضی طرح الهایی از اراضی مسطح استان خوزستان بوده که در شمال شهر اهواز حدفاصل اهواز – شوش واقع شده است . این اراضی به وسعت تقریبی 3500 هکتار از شمال به روستای سادات طواهر از جنوب به کانال توانا و از شرق به نهر خارور و از غرب به جاده اهواز اندیمشک محدود شده و در حال حاضر در این اراضی کشاورزی به صورت سنتی انجام می شود . در این منطقه حداکثر بارش سالانه ایستگاه اهواز 223/1 میلی متر و حداقل آن صفر میلی متر بوده و اقلیم منطقه با استفاده از میانگین درازمدت بارندگی و درجه حرارت سالانه بیابانی گرم میانی برآورد شده است . در مطالعات زیست محیطی طرح پیش بینی اثرات با استفاده از روش صورت ریز ساده و ارزیابی آثار از روش ماتریس لئوپولد انجام شده و نتایج مطالعات فوق نشان می دهد اجرای طرح گرچه آلودگی منابع آبی منطقه را به همراه خواهد داشت ولیکن در صورت عدم اجرای طرح با توجه به تحت کشت بودن اراضی اطراف رودخانه و ورود زهابهای کشاورزی به طور مستقیم به نهر خارور در آینده ای نه چندان دور نابودی نهر را خواهیم دید لذا با اجرای طرح و بکارگیری شیوه های کاهش اثرات سوء زیست محیطی و شیوه های اصولی و صحیح امر کشاورزی در منطقه می توان به حفظ اکوسیستم آبی کمک نمود .