بررسی پارامترهای عملیاتی موثر بر روی بیوراکتورهای غشایی جهت تصفیه فاضلابهای شهری

در این مقاله اثر ارتفاع، ویسکوزیته و سرعت هوادهی بر توزیع حباب در محدوده رژیم حبابی در این تحقیق به بررسی پارمترهای مهم در عملکرد بیوراکتور غشایی جهت استفاده از این سیستمها برای تصفیه پسابهای شهری پرداخته شده است . بیوراکتورهای عشایی به علت ساختار ساده، کوچک بودن، راندمان بالا در حذف مواد آلی و معدنی مورد توجه بسیاری از سازمانهای محیط زیستی جهت تصفیه پسابهای صنعتی و شهری قرار گرفته اند . در این مقاله به مروری بر پارامترهای مهمی که در بهره برداری از ییورآکتورهای غشایی باید مد نظر قرار گیرند، از جمله زمان ماند لجن ) ) SRT ، فلاکس، میزان هوادهی و غلظت جامدات معلق مایع مخلوط ) ) MLSS ، پرداخته شده است . زمان ماند لجن یک پارامتر مهم در طراحی واحدهای تصفیه پساب می باشد . با افزایش SRT عملکرد غشاء به وضوح بهبود می یابد . اما استفاده لز سن لجن های خیلی بالا در واحدهای با مقیاس بزرگ، حجم رآکتور مورد نیاز را بالا برده و منجر به کاهش بازدهی اقتصادی می شود . فولینگ غشاء در یک بیورآکتور غشایی حتی در مقادیر پایین فلاکس نیز اتفاق می افتد، اما با افزایش فلاکس به ویژه بالاتر از مقداری که " فلاکس بحرانی " نامیده می شود، نرخ فولینگ به طور قابل توجهی افزایش می یابد . آشفتگی که به وسیله هوادهی ایجاد می شود سرعت مماسی در مجاورت غشاء ایجاد می کند، که با افزایش دبی هوا یا افزایش شدت هوادهی ( دبی هوا در واحد سطح ) نرخ فولینگ کاهش یافته و در نتیجه فلاکس بحرانی افزایش می یابد .

کلیدواژه ها:

بیوراکتور غشایی ، فولینگ غشاء ، فلاکس بحرانی ، سن لجن