برآورد فرسایش و رسوب در اکوسیستم های بیابانی مطالعه موردی حوزه تل سیاه

امروزه ارزیابی مناطق بیابانی به لحاظ مسائل زیست محیطی از اهمیت بالایی برخوردار است و یکی از مهمترین چالش های جهانی بحث بیابان زایی بوده که پایش آن از ضروریات هر منطقه می باشد یکی از مهمترین معیار های ارزیابی روند بیابانی شدن اکوسیستم ها برآورد فرسایش و رسوب منطقه می باشد در مقیاس جهانی فرسایش آبی از درجه اهمیت بالاتری برخوردار است اما در مقیاس منطقه ای در اکوسیستم های مناطق خشک و نیمه خشک فرسایش بادی نیز بسیار با اهمیت است به همین منظور با استفاده از مدل اریفر به تحلیل فرسایش و رسوب منطقه تل سیاه جیرفت پرداخته شد که نتایج نشان داد بیشترین عامل در تولید رسوب منطقه عامل خاک و پوشش سطح آن با 67/6 تن در کیلومتر مربع در سال میباشد و دلیل این امر فقدان چسبندگی خاک های منطقه می باشد.

کلیدواژه ها:

فرسایش ، مدل IRIFR. E.A1 ، عامل خاک ، منطقه تل سیاه جیرفت