تأثیر روشهای آبیاری و مقادیر سطوح آب در زراعت گندم

به منظور بررسی روشهای آبیاری تیپ و شیاری از لحاظ عملکرد در واحد سطح وکارآیی مصرف آب در زراعت گندم ، آزمایشی در مرکز خدمات کشاورزی ارزوئیه استان کرمان در سال زراعی 91/92 انجام شد. این تحقیق به صورت کرت هایی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با فاکتور اصلی مقدار آب آبیاری در سه سطح (75 درصد، 100 درصد و 125 درصد با تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A) و فاکتورهای فرعی (شامل نوارهای تیپ وسط فارو، نوارهای تیپ روی پشته, نوارهای تیپ کناره ها و روی پشته و آبیاری شیاری) در سه تکرار انجام گردید. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش آب مصرفی, عملکرد افزایش می یابد. با افزایش مقدار آب آبیاری از 75 به 125 درصد مقدار عملکرد در سطح از 452 به 817 کیلوگرم افزایش یافت. کارآیی مصرف آب در آبیاری تیپ تیمار 100 درصد روی پشته نسبت به آبیاری شیاری تیمار 100 درصد به مقدار 110 کیلوگرم در مترمکعب افزایش نشان داد. کارآیی مصرف آب تیمارهای 75 درصد نیاز آبی و 100 درصد نیاز آبی از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت. در مجموع بین روشهای آبیاری تیپ و شیاری تفاوت معنی داری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

گندم ، آبیاری تیپ ، آبیاری شیاری ، کارآیی مصرف آب