تبیین اندیشه سازمان خودتوسعه گربا تأکید بر منابع انسانی خودتوسعه گر(خودتوسعه گران)

پژوهش حاضر با هدف تبیین اندیشه سازمان خود توسعه گر انجام شده است. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی بوده که با اتکا به نتایج پژوهش ها و تحقیقات پیشین و تحلیل روابط منطقی بین ابعاد مهم سازمانی از جمله رسالت و چشم انداز، سیاست گذاری، ساختار، فرهنگ، منابع انسانی، نظام های پرسنلی، نظام های روان شناختی توسعه ای از جمله خود رهبری، خود مدیریتی، خود نظم دهی و خود سازمان دهی، الگوی سازمان خود توسعه گر تبیین شده است. در این الگو ، تعالی سازمانی ازمسیر تعالی منابع انسانی می گذرد و استراتژی های سازمانی، استراتژی های منابع انسانی واستراتژی توسعه منابع انسانی مبتنی بر رویکرد خود توسعه ای تعریف می شوند.نظام آموزش و یادگیری بر خود هدایتی یادگیری و نظام ارزیابی عملکرد برمحور خود ارزیابی بنا می شود. کنترل و نظارت سازمانی به پایین ترین سطح تنزل یافته و الگوهای نظارت مبتنی بر فرد از جمله خودنظارتی و خود کنترلی توسعه می یابد. فرایند توسعه و تعالی منابع انسانی از طریق نگاشت و پیگیری برنامه توسعه فردی و با به خدمت گرفتن نظام های روان شناختی و سنتی توسعه و بهسازی انجام می شودکه مجموعه این اقدامات، به افرادو سازمان توان خودسازمان دهی می دهد. همان طور که در سازمان های یادگیرنده و دانش بنیان دانش گران افراد کلیدی محسوب می شوند. در سازمان های خود توسعه گر خود توسعه گران عناصر کلیدی هستند. مجموعه سازمانی مجهز به این سازوکارهای مبتنی بر خود (فردی و سازمانی) با نهادینه سازی رویکرد خود توسعه ای این فرهنگ را به بدنه سازمانی خود منتقل کرده و به سوی یک سازمان خود توسعه گر ومتعالی حرکت خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

سازمان خودتوسعه گر ، خودتوسعه گران ، خودسازماندهی ، خودرهبری ، خودمدیریتی ، خودهدایتی یادگیری