بررسی کیفی آبهای زیرزمینی حوزه کارون استان خوزستان از نظر شرب و کشاورزی در سال 1385

رودخانه کارون بزرگترین رودخانه و یکی از مهمترین منابع زیستی کشور به حساب می آید که از آن استفاده مختلفی در حوزه های مصارف شهری ، کشاورزی و صنعتی می گردد همچنین رشد روزافزون جوامع انسانی در این حوزه از عوامل تهدید کننده کیفیت و کمیت محیط زیست این رودخانه می باشد . با توجه به خشکسالی های پیاپی در سالهای اخیر ، کم شدن منابع آبهای سطحی ، آلوده شدن آن ها و نیز افزایش روزافزون جمعیت ، نیاز به استفاده از آبهای زیرزمینی محسوس تر شده است ، به نحوی که در این حوزه آبریز ، نقاط برداشت سطحی و زیرزمینی زیادی ایجاد شده است . از این رو در مطالعه حاضر ، کیفیت آب چاههای مورد بهره برداری بررسی شد و آب چاهها با استفاد ه از دیاگرام شولر و ویلکوکس از نظر مصارف شرب و کشاورزی ، طبقه بندی شد . ایستگاههای منتخب نمونه برداری در حوزه کارون ، شامل : حوزه های آب زیرزمینی ایذه - پیون ، گتوند - عقیلی ، شوشتر ، دزفول – اندیمشک و باغملک می باشد . در این راستا پارامترهای کیفی آب چاهها SAR,EC,SO4, Na,Cl,TDS . و سختی کل جهت آنالیز انتخاب شدند نتایج به دست آمده نشان داد ، تعداد چاههای مناسب جهت مصارف شرب و کشاورزی در محدوده گتوند ، عقیلی و میان آب 40 _ 30 درصد کل چاههای آن منطقه را در بر می گیرد ، در صورتی که در سایر محدوده های مذکور آب زی رزمینی چاههای مناسب جهت شرب و کشاورزی نسبت بیشتری از کل چاهها را تشکیل می دادند . در نتیجه می توان گفت درحوزه کارون آب زیرزمینی می تواندجایگزین خوبی برای منبع آب سطحی باشد .

کلیدواژه ها:

رودخانه کارون ، آبهای زیرزمینی ، مصارف شرب و کشاورزی ، دیاگرام شولر ، دیاگرام ویلکوکس