توسعه متوازن زندگی جمعی با تعریف مجدد شبکه های راه یابی به عنوان ابزاری برای احیای میدان خان یزد

از بین رفتن تعادل زندگی جمعی در عرصه های عمومی بافت های تاریخی هنگامی پدیدار می شود که عنصر مدرنی همچون خیابان به رقابت با آن بر می خیزد، برای دست یافتن به مؤثرترین راهکار برای جبران این عدم تعادل بررسی مجدد شبکه های راهیابی می تواند راهگشا باشد؛ این رویکرد در راه نیل به هدف اصلی خود که بازگرداندن تعادل همه جانبه به حیات بافت تاریخی است، می بایست به دو نوع عامل تعیین کننده توجه داشته باشد: از یک سو استفاده از پتانسیل شبکه ارتباطی موجود و از سوی دیگر تعریف مجدد عناصر تاریخی در موقعیت های استراتژیک به عنوان عناصر پیوند دهنده ایفای نقش کنند. میدان خان یزد به عنوان یکی از عرصه های جمعی شهر تاریخی یزد به دلیل هم جواری با خیابان کشی های دوره پهلوی دچار عدم تعادل در زندگی جمعی می باشد، این نگارش با مبنا قرار دادن رویکرد اشاره شده و پیشنهاد راهکارهای اجرایی با هدف بازگرداندن تعادل سرزندگی و پویایی همه جانبه به این مجموعه ارزشمند تاریخی می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه تاریخی ، حیات جمعی ، احیا