باغ ایرانی بستر خیال انگیز تفکر ایرانی

طبیعت در فرهنگ ایرانی از دیرباز نه تنها جلوه گر آرامش،پاکی و طراوت بوده بلکه عنصری مقدس تلقی می شده است.با ظهور اسلام این حس تعلق به طبیعت همچنان وجود داشت و تنها دیدگاه تقدس گونه به آن رنگ احترام به خود گرفت. در واقع همین مفهوم و هویت است که باغ ایرانی را شاخص می کند.سوالی که مطرح می شود اینست که آیا می توان شهری ایرانی-اسلامی(باغ-شهر) با تکیه بر آموخته های غنی از باغ های ایرانی و با حفظ ارزش های آن مبنی بر قناعت و پایداری،نظم و تناسب،حرمت و محرمیت،خوانا و به دور از بیهودگی متصور شد؟لازمه پاسخ دادن به این پرسششناخت کامل باغ ایرانی اعم از محتوا ،معنی و کالبد است.در این مقاله برای کشف جوهره اصلی و ثابت باغ ایرانی ، آن را مستقل از عوامل مداخله گر مثل شرایط جغرافیایی ایران(اقلیم )،شرایط سیاسی، فرهنگی ایران و ... بررسی خواهیم کرد.برای نیل به این هدف از شیوه مقایسه ای استفاده شده است.با مقایسه نمونه موردی باغ در ایران و هند به عنوان دو نمونه باغ ایرانی-اسلامی سعی درشناخت ریشه و جوهره اصلی باغ ایرانی شده است . به تبع این شناخت می توان باغ ایرانی را به عنوان منبع الهام موثر جهت ایده های شهرسازی به ویژه باغ-شهر معرفی کرد

کلیدواژه ها:

باغ ، ایرانی ، اسلامی ، هند ، شهرسازی