مقایسه خانه های امروزی با خانه های سنتی با رویکرد بررسی روابط عاطفی بین اعضای خانواده

رسالت معماری طراحی فضاست، طراحی فضا و مدیریت فضا نیز برای مدیریت رفتاریست که داخل آن فضا اتفاق میافتد،یعنی رفتارهای داخل فضا را می توان با نوع طراحی معماری مدیریت کرد . لذا در تعریف خانه که به عنوان شالوده، جوهره و عامل وجود معماری مطرح است، باید به سراغ انسان ، نیازها ، رفتارها و عکس العمل های او در محیط رفت. خانه کانون احساسات عواطف افکار و اندیشه ها و دلبستگی های فردی و خانوادگی است. معماران در گذشته در خلق آثار خود از منبع طبیعت و فرهنگ و مذهب الهام می گرفتند، اما با رشد مفاهیم جهانی شدن و شکل گیری فضاهای مجازی دیگر، مفهوم مکان و فضا دستخوش تغییر و تحول شده است. این تغییر در نحوه تفکیک فضاها در خانه های سنتی و امروزی ، عامل اصلی در تغییر مفهوم و ماهیت خانه می باشد. از این رو در این تحقیق به بررسی معماری این دونوع خانه ، با هدف یافتن نظام ها و الگوهای شکل دهنده به ماهیت خانه ، پرداخته می شود. در واقع فضاهای جمعی و فضاهای صمیمی جاری در زندگی سنتی، امروزه دیگر جایگاه خود را ازدست داده است و مانند گذشته به آن اهمت داده نمیشود. ارائه پارامترهای تاثیرگذار در این زمینه جهت دست یابی به فضایی با بالاترین سطح کیفی از نظر تامین نیازهایروحی وعاطفی افراد ، حاصل این پژوهش خواهد بود. مورد پژوهش بحث حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و مهمترین اطلاعات گرد آوری شده از طریق مطالعات کتابخانه ای می باشد

کلیدواژه ها:

خانه امروزی ، رفتار ، خانه سنتی ، عواطف