تأثیر عامل اقتصادی بر پیدایش سکونتگاههای غیررسمی در شهر ایلام (نمونه موردی: محله سبزی آباد )

اسکان غیررسمی به عنوان یک چالش عمدهی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و غیره دامنگیر بسیاری از شهرهای جهان به ویژه شهرهای کشورهای در حال توسعه از جمله ایران هست؛ که شهرهای کشور را با مسایل جدیدی روبرو ساخته است. شهر ایلام نیز از این قاعده مستثنا نیست و شکلگیری سکونتگاههای غیررسمی در آن به سال 1340 برمیگردد که عمدهترین پیامد آن رواج آسیبهای اجتماعی، گسترش شهر در زمینهای پست و نامناسب و تخریب زمینهای کشاورزی است که از جمله محلات حاشیهنشین میتوان به محله سبزی آباد در شمال شرق ایلام اشاره کرد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر عامل اقتصادی بر پیدایش سکونتگاههای غیررسمی در شهر ایلام است. روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی و شیوه نمونهگیری تصادفی است جامعه آماری محله سبزی آباد شهر ایلام با جمعیت 8100 نفر هست؛ و از آن تعداد 367 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد و از طریق پرسشنامه طراحی و اجرا شد نتایج پژوهش نشان میدهد که: مهاجرت از محیطهای روستایی به شهر ایلاممهمترین عامل ایجاد و گسترش حاشیهنشینی است و عامل اقتصادی به عنوان سرمنشأ پیدایش این سکونتگاهها بوده و این عامل تأثیرگذار در تمام ابعاد زندگی ساکنین محله هست. افراد این سکونتگاهها به علت وضعیت اقتصادی نامطلوب از سطح کیفی زندگی مناسب برخوردار نبوده، سطح فرهنگ این محلهها پایین بوده که موجب پیدایش یکسری مشکلات و معضلات اجتماعی از جمله: دزدی، غارت، قتل، بزهکاری شده است.

کلیدواژه ها:

سکونتگاههای غیررسمی ، عامل اقتصادی ، زاغهنشین ، محله سبزی آباد ، حاشیهنشینی