تحلیل عوامل موثر بر حاشیه نشینی و ارتباط آن با امنیت شهری نمونه موردی: شهرستان بهارستان

با توجه به گسترش روز افزون حاشیه نشینی و تبدیل آن به محله ها و آبادی های ناهمگون و ساختار جمعیتینامتناسب ، حساسیت های قومی از یک طرف و عدم وجود جایگاه مناسب اجتماعی ساکنین حاشیه نشین و نادیدهگرفتن حاشیه نشینان در مشارکت های اجتماعی و در نهایت بی هویتی و احساس محرومیت نسبی حاشیه نشینان ،این بخش عظیم اجتماعی را به یکی از نگرانی های امنیتی نظام ، تبدیل کرده است . شهرستان بهارستان به دلیلعدم بهره مندی از موقعیت و امکانات مناسب ، در گذشته یک بار موجب به وجود آمدن چالش امنیتی و انتظامیشده است. این پژوهش با روش توصیفی و با هدف کاربردی انجام شده است . و علاوه بر استفاده از روش توصیفی ، از روشاسنادی (کتابخانه ای) نیز جهت گردآوری اطلاعاتی در مورد وضعیت گذشته وحال بهارستان بهره گرفته شده است .یافته ها نشان می دهد منطقه بهارستان آمیخته ای از مهاجران اقصی نقاط کشور بوده و از یک بافت ناهمگون تشکیلشده است .جمعیت این شهر بیشتر دارای مشاغل کارگری و خدماتی هستند. ضمن اینکه سطح سواد در این منطقهپایین و میانگین سنی جمعیت جوان است .همچنین بهارستان در حال گذار بوده و به تدریج نسل اول مهاجرین جایخود را به نسل دوم حاشیه نشینان می دهد . و با توجه به تحلیل گر بودن این نسل بایستی مطالبات آنان بیش ازپیش مورد توجه قرار گیرد . نتیجه اینکه زمینه نا امنی اجتماعی و ایجاد ناآرامی در چنین جوامعی بالاست .لذا با در نظر گرفتن رویکرد حل مسئله مبتنی بر توانمند سازی جوامع حاشیه نشین ، جلب مشارکت ساکنین منطقهدر جهت توسعه محلی و مشارکت های اجتماعی ، تقویت بنیان های اقتصادی و اجتماعی خانواده ها ، به رسمیتشناختن حق سکونت آنها ، واگذاری امکانات حد اقلی و فراهم کردن امکان بازگشت داوطلبین به موطن اصلی ازپیشنهادات کاربردی این پژوهش است.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، مهاجرت ، امنیت ، بهارستان