کیفیت محیط شهری و نقش آن در ارتقاء رضایت شهروندان

کیفیت محیط شهری به عنوان یک جزء جدایی ناپذیر از کیفیت زندگی در برگیرنده احساس رفاه ، آسایش و رضایت مردم از عوامل کالبدی ، فضایی ، اجتماعی ، اقتصادی و سمبلیک زندگی شان است . در واقع دخالت دادن شاخص های اجتماعی و کیفی در اهداف توسعه و عمران شهری یکی از زمینه های اصلاح وگسترش مفهوم توسعه و کیفیت زندگی می باشد در واقع واکنشی است علیه توسعه یک بعدی اقتصادی و زمینه ای برای رسیدن به شاخص های توسعه پایدار .در سالهای اخیر تحت تأثیر نگرش ها و تحولات جدید برنامه ریزی برای اعتلای کیفیت محیط شهری از جمله اوقات فراغت ، فضای سبز ، تأمین و هدایت مشارکت مردم در برنامه ریزی و مدیریت شهری و... باعث شده تا مفاهیم کیفیت زندگی شهری هم از جنبه نظری و هم از جنبه عملی غنای بیشتری پیدا کرده و مباحث جدیدی را از نظر کیفی در برنامه ریزی های شهری و منطقه ای به وجود آورد و این روند بر آن شده تا موضوع کیفیت زندگی به یک بحث عمومی سوق داده شود و افکار عموم مردم وساکنین از اهداف مادی به ماهیت و اهداف معنوی معطوف گردد . مقاله حاضر به روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع و اسناد داخلی و خارجی درصدد شناسایی مفاهیم متداول کیفیت زندگی شهری ، ابعاد و شاخص های اندازه گیری آن است و رابطه کیفیت زندگی و رضایتمندی شهروندان را مورد بحث قرار میدهد.