ارزیابی روند تغییرات کاربری اراضی منطقه حفاظت شده کبیرکوه با استفاده از GIS , RS (مطالعه موردی :استان ایلام )

تغییرات کاربری اراضی یکی از فاکتورهای مهم در تغییر جریان هیدرولوژیک ، فرسایش حوزه و انهدا م تنوع زیستی می باشد . لذا می توان با اطلاع از روند تغییرات کاربری اراضی در راستای هدایت اکوسیستم به سمت تعادل قدم برداشت . این مطالعه به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی منطقه حفاظت شده کبیرکوه در دهه های اخیر با استفاده از تصاویر ماهواره ای موجود منطقه انجام گرفته است . در این تحقیق به منظور تهیه نقشه های پوشش اراضی منطقه از تصاویر ماهواره ای لندست سالهای 1988 و 2002 استفاده گردید . سپس با استفاده از روش طبقه بندی نظارت شده و روشهای مختلف آن نقشه پوشش اراضی از روی تصاویر ماهواره ای تهیه گردید . مقایسه نقشه های کاربری اراضی در طول 14 سال نشان داد که سطح اراضی کشاورزی از حدود 8 درصد سطح کل حوزه در سال 1988 به حدود 11 درصد در سال 2002 افزایش یافته است . بیشترین این تغییرات در سازندهای دوران چهارم اتفاق افتاده اند . از دلایل این امر می توان به حاصل خیز بودن این سازند و همچنین شیب کمی که این سازند در آن قرار گرفته است اشاره نمود که کشاورزان به راحتی اراضی جنگلی و مرتعی موجود در این منطقه را تخریب نموده و به اراضی کشاورزی خود اضافه نمود ه اند . بر طبق نتایج حاصله،دامنه تغییر شاخص پوشش گیاه )NDVI) مربوط به سال 1988 برابر -0/85 (حداقل )و +0/96 (حداکثر ) است . این دامنه اعداد نشان دهنده این است که در سال 1988 در منطقه کبیر کوه نواحی دارای پوشش گیاهی بسیار خوب و تخریب شده نیز وجود داشته اند .نتایج آماری مربوط به سال 2002 نشان می دهد که پوشش گیاهی از سال 1988 تا 2002 کاهش یافته و تخریب گردیده است .حداقل شاخص پوشش گیاهی در این سال50 -0/ و حداکثر ان +0/43 است که نشان دهنده تخریب پوشش گیاهی است، .در زمینه ارزیابی صحت تصاویر طبقه بندی شده میتوان گفت اکثر نقاط برداشت شده در کاربریهای مختلف بر روی نقشه کاربری اراضی تهیه شده از تصاویر ماهواره ای سال 2002 منطبق هستند . نتایج نشان داد که حدود 82 درصد مناطق با نقاط برداشت شده تطابق دارند .

کلیدواژه ها:

پوشش اراضی ، کاربری اراضی ، سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغ رافیایی ، منطقه حفاظت شده کبیر کوه