بررسی الکتروشیمیایی تاثیر بازدارنده های معدنی بر رفتار خوردگی فولاد کربنی در محلول آب مقطر و مونواتیلن گلایکول

در سیستم های انتقال حرارت غیر مستقیم از انواع اتیلین گلایکول برای جلوگیری از یخ زدگی سیستم استفاده می شود. اما این ماده می تواند در اثر تجزیه حرارتی سبب خوردگی فلز شود لذا برای جلوگیری از خوردگی در این سیستم های انتقال حرارت از بازدارنده های خوردگی استفاده می شود. در این تحقیق تاثیر چهار نوع بازدارنده معدنی برپایه ترکیبی از نیتریت سیلیکات، مولیبدات فسفات، مولیبدات نیتریت و مولیبدات سیلیکات بر رفتار خوردگی فولاد کربنی C1010 بررسی شده است. برای این منظور از روش الکتروشیمیایی پلاریزاسیون در محلول آب مقطر دارای 30 درصد وزنی از مونواتیلن گلایکول و غلظت بهینه بازدارنده بعد از 1 و 60 روز غوطه وری در دمای 70 درجه سانتی گراد استفاده شده است. پارامترهای خوردگی برای نتایج آزمایشگاهی محاسبه و با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج این مقایسه ها نشان داد که بازدارنده برپایه ترکیب مولیبدات نیتریت دارای بهترین عملکرد ضدخوردگی برای سیستم انتقال حرارت غیر مستقیم در محلول آب مقطر و 30 درصد وزنی مونو اتیلن گلایکول است

کلیدواژه ها:

خوردگی ، بازدارنده های معدنی ، مونواتیلن گلایکول ، فولاد کربنی