بررسی اثر نمک های سیترات بر استخراج فلز روی توسط سیستم های دوفازی-آبی

در این تحقیق، استخراج کاتیون روی از محلول آبی توسط سیستم های دو فازی-آبی (Aqueous Two-Phase Systems) حاوی نمک های سیترات و پلی اتیلن گلیکول (PEG) مورد مطالعه قرار گرفت و اثر نوع نمک تشکیل دهنده ی فازها ، وزن مولکولی پلی اتیلن گلیکول و نهایتا نسبت جرمی پلیمر به نمک سیترات، بر بازدهی استخراج روی بررسی شد . سیستم های حاوی نمک تری پتاسیم سیترات در مقایسه با نمک تری سدیم سیترات ، در کلیه نسبت های جرمی، از کارایی بالاتری در استخراج برخوردار بودند . همچنین نتایج نشان داد که، سیستم های متشکل از پلیمر پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولی متوسط 2000 ، نسبت به وزن مولکولی متوسط 4000 و همچنین وزن مولکولی متوسط 4000 نسبت به وزن مولکولی متوسط 8000 ، بازدهی استخراج مناسب تری داشتند . حداکثر درصد استخراج روی (% 41/77) در سیستم دو فازی-آبی تری پتاسیم سیترات/ PEG-2000 و نسبت جرمی 4 (پلیمرنمک) بدست آمد .

کلیدواژه ها:

استخراج روی ، سیستم دو فازی-آبی ، پلی اتیلن گلیکول ، نمک های سیترات