مقایسه عملکرد نانوساختارهای پلی - اکسامتالات و شبکه های آلی - فلزی MOF درجذب و ذخیره سازی متان جهت استفاده درخودروها

وجود منابع عظیم گازطبیعی درایران ازیک سو و محدودیت تولیدبنزین مرغوب و همچنین انتشارکمتر ازالاینده های زیست محیطی درمقایسه با سایرسوختهای فسیلی ازسوی دیگر سبب افزایش تقاضا جهت استفاده هرچه بیشترا زگازطبیعی شدها ست ذخیره سازیوانتقال گازطبیعی بهروشهای مختلفی قابل اجرا است که ازمیان تمامی آنها ذخیره سازی به روش فشرده سازی CNG پرکاربردترین شیوه استفاده ازگازطبیعی درخودروها می باشد معایب متعددروش مذکورلزوم بررسی روشهای جایگزین مناسب نظیر ذخیره سازی به روش جذب سطحی ang را بیش ازپیش گوشزدمی نماید دراین مقاله به منظور دستیابی به جاذب یا جاذبهای مناسب جهت استفاده درفرایند ANG چندین جاذب مختلف اززیرمجموعه دوخانواده بزرگ جاذبهای متخلخل پیشرفته پلی - اکسامتالات و شبکه های آلی - فلزی MOF موردارزیابی قرارداده میشود درحال حاضر اصلی ترین معیار انتخاب جاذب ها ظرفیت کاری یا ظرفیت جذب معادل 180VSTP/Vدرفشار35بارودمای 298 کلوین میباشد که ازسوی سازمان انرژی امریکا DOE معرفی شده است نتایج این بررسی نشان میدهد که هنوز میزان جذب متان درساختارهای پلی - اکسامتالات بابهترین جاذب های MOF تفاوت چشمگیری دارد

کلیدواژه ها:

پلی - اکسامتالات ، شبکه های آلی - فلزی MOF ، ذخیره سازی متان ، ANG ، جذب سطحی