تربیت بایدها نبایدها

هدف از نگارش این مقاله دست یابی به تربیت خود انگیخته و همچنین تربیت مؤثر درنظام آموزشی و تربیتی است. در اکثر دانشگاه ها و مراکز علمی (مخصوصا دانشگاه فرهنگیان)درباره تعلیم و تربیت، بر آنچه هست، تأکید فراوان شده، که ثمره آن تکراری جلوه دادن تمامیمباحث مطرح شده در این مکتب و کاهش انگیزه متربی نسبت به فراگیری مباحث گردیده است؛زیرا آموختن معلوماتی که از پیش تهیه و تنظیم شده، نه تنها پایداری آموزشی را تهدید می کندبلکه باعث یکنواخت شدن آموزش و عدم به فعلیت رسیدن آموخته ها می شود. ما در این پژوهشتلاش کردیم تا با نگاهی متفاوت به تربیت، زمینه ساز افزایش انگیزه فراگیران این مکتب شویم.در ابتدا مقدمه ایی تفضیلی در باب عنوان مقاله ذکر نموده ایم و سپس در تشریح مباحثی چون: «تربیت علم نیست، تربیت سازش نیست، تربیت آموزش دادن نیست» به این نتیجه رسیدیم که: اگر بتوانیم اصول «تربیت نکردن» را فرابگیریم، به «تربیت شدن کودک یا تربیت خود انگیخته» استحکامی پایدار بخشیده- ایم و وقتی «تربیت نمی کنیم». چگونه تربیت خود انگیخته جان می گیرد.

کلیدواژه ها:

تربیت خود انگیخته ، دکتر غلامحسین شکوهی ، تحول نظام آموزش