بررسی نقش خانواده به عنوان عامل و مانع بزهکاری نوجوانان شهر ایلام در سال 1393

اگر خانواده می تواند عامل مهم بزهکاری باشد و شرایط نامطلوب آن بزهکار پرورش دهد، به همان نسبت وجود شرایط مطلوبدر خانواده رشد ذهنی، عاطفی، روانی و اجتماعی نوجوان را امکانپذیر ساخته، مهمترین گام در پیشگیری از بزهکاری است. به هرمیزانی که روابط اعضاء از سیطره روابط صمیمی، عاطفی و اخلاقی خارج شود، خطر از بین رفتن کارکرد بسیار مهم خانواده آموزشهنجارها و ارزشهای اجتماعی به فرزندان دور نخواهد بود. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش خانوده بهعنوان عامل و مانعبزهکاری نوجوانان شهر ایلام در سال 1393 می باشد. روش پژوهش: در پژوهش حاضر که به روش پیمایشی صورت گرفته است،پرسشنامه در بین 240 نفر از نوجوانان بزهکار در کانون اصلاح و تربیت شهر ایلام پخش گردید که بر اساس یافته های حاصل از داده-های آماری و تحلیل فرضیات پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مشخص گردید که؛ بین بزهکاری و سن رابطه معناداریوجود ندارد، همچنین این امر برای رابطه بین پایگاه خانواده و گرایش به بزهکاری نوجوانان صدق میکند. یافته ها: یافته های حاصلاز تجزیه و تحلیل فرضیات پژوهش حاکی از آن است که بین محل تولد، وجود فرد مجرم در خانواده، گسیختگی خانواده، آشفتگیخانواده، صمیمیت بین اعضای خانواده، نظارت خانواده، پایه تحصیلی و محل سکونت و گرایش نوجوانان به رفتار بزهکارانه در سطحمعناداری 99 درصد رابطه معناداری وجود دارد و فرضیات مفروض تایید می گردد.

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، مناسبات عاطفی ، ثبات خانوادگی ، انحراف ، نظم ، ارزش های اجتماعی