بررسی وضعیت عناصر آموزش و پرورش در ایران باستان

هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی وضعیت عناصر آموزش و پرورش در ایران باستان است. بر این اساس، عناصر آموزش و پرورش در ایران باستان با آمیخته ای از روش تحقیق تاریخی، و تحلیل اسنادی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. یافته ها نشان داد که، هدف اصلی آموزش و پرورش تربیت و پرورش عضوی مفید برای جامعه و خانواده بود. فرزندان تا سن هفت سالگی از آموزش خانوادگی برخوردار و بعد از آن برای دیدن آموزش های عمومی آماده می گردیدند. برنامه تعلیم و تربیت شامل؛ تربیت دینی و اخلاقی، تربیت بدنی، و تعلیم خواندن، نوشتن و حساب برای طبقات خاص بود. مواد درسی با مسائل دینی آغاز می شد. در ذیل مسائل دینی کودکان را با تعلیمات اخلاقی و اجتماعی آشنا می ساختند. دانش آموزان در سه طبقه شامل، دانش آموزان خاص، حرفه ای و عمومی قرار می گرفتند. اساس آموزش و یادگیری بر حافظه بود.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، عناصر آموزش و پرورش ، ایران باستان