نقش تزیینات معماری بر فرهنگ و تاثیر آن در ساماندهی بافت های فرسوده تاریخی (نمونه موردی: تزیینات سردر خانه های تاریخی محله دل دل شوشتر)

فرهنگ الگوهای کلی ذهنی مشترک و مرسوم در میان اعضای یک اجتماع است، تحقق و انس گرفتن آن با فضا و خاطرهانگیز بودن از یک مکان یکی از ارکان معماری بافت های فرسوده تاریخی ما می باشد، و ایجاد حس تعلق مکانی امروزه بهعنوان یک رویکرد در ساماندهی محلات فرسوده تاریخی مطرح می شود. یکی از مشکلات شهر های امروز علاوه بر نادیدهگرفتن بافت های فرسوده تاریخی اهمیت ندادن به ابعاد کالبدی، فرهنگی، اجتماعی می باشد . که از این رو تفکر، احساس ورفتار اعضای آن اجتماع در رابطه با خود، محیط و ماوراء، در مراتب مادی و معنوی زندگی، شکل معنی دار می بخشد.که در اینپژوهش در راستای شناسایی آرایه های تزینی باالاخص (تزیینات معماری و هنر آجر کاری)، به عنوان جلوه گاه هنر و فرهنگمردم شوشتر و تاثیر این نقوش در ایجاد حس تعلق و ساماندهی محلات فرسوده تاریخی، از جمله محله دل دل در اینشهرستان که یکی از نمونه های با ارزش بافت های فرسوده و تاریخی محسوب می شود مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتهاست. پژوهش حاضر با مشاهده و برداشت میدانی از نمونه و توجه به سوابق مکتوب به توصیف آن پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

تزیینات معماری ، آجرکاری ، ساماندهی ، بافت فرسوده تاریخی ، فرهنگ