پدیده تعویض یونی و کاربرد آن در حذف و بازیافت فلزات سنگین

آلودگی محیط زیست توسط فلزات سنگین از مهمترین مشکلات دنیای پیرامون بشمار می آید. این فلزات سمی، تجزیهناپذیر و دارای قابلیت تجمع در محیط و بافت های زنده می باشند که عوارضی جدی بدنبال دارد. تعویض یونی بدلیل تولیدمحصول خالص، کیفیت حذف، بازیابی بالا، مقرون و بصرفه بودن کاربرد فراوانی در حذف این فلزات دارد. تعویض یونی ترکیبیاز پدیده جذب سطحی و نفوذ بوده و فرایندی استوکیومتری است که مزایای از آن کاهش هزینه، طراحی و بهره برداری بهطور دستی یا اتوماتیک می باشد. رزین های تعویض یونی شامل رزین های کاتیونی و آنیونی هستند که به قوی و ضعیفدسته بندی می شوند. رزین های آنیونی توانایی حذف تمامی آنیون های آب را دارند. رزین های کاتیونی اسیدی به عنوانسختی زدایی به کار می روند. رزین های انیونی و کاتیونی بترتیب توسط اسید و باز قوی احیا می گردند. نیکل از فاضلاب هایواحد پالایش نیکل بازیافت می شود و ماده احیا کننده رزین کربنات آمونیوم می باشد. حذف مس در فاضلاب رقیق از غلظت 1/02 تا کمتر از 0/03 میلی گرم بر لیتر انجام می پذیرد. رزین های sithiocarbamate, isothiouronium و thiol به یون های جیوه تمایل شدیدی دارند و سبب کاهش 25 % آن می شود. تخلیص طلا با استفاده از محلول های بسیار اسیدی صورت می پذیرد. نقره در عمدتاً صنایع ابکاری الکتریکی بوسیله رزین بازی بازیافت می گردد. روشی اقتصادی بازیابی کروم تبادل یونی است. غشای پلی اکسید ونیلن سولفونه شده و با پلی ونیلن فلورید اصلاح جهت حذف یون سرب از محلول های آبی استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

آلودگی محیط زیست ، فلزات سنگین ، تصفیه آب ، تعویض یونی ، بازیابی فلزات