بررسی رفتار پایداری استاتیکی سازههای فضاکار کش بستی بر اثر تغییر در نحوه توزیع خودتنیدگی آنها

یک سیستم کشبستی متشکل است از هر مجموعهی دلخواهی از اعضای کششی که به یک بافتار کشبستی اعضای فشاری متصل شده باشد و بافت ار کشبستی بافتاری است که بتوان آن را توسط برخی از اعضای کششی داخلی پایدار نمود. اساس پایداری این سیستمها متکی بر خودتنیدگی اولیهی اعضای آن میباشد. لذا مطالعهی تأثیر توزیعهای مختلف خودتنیدگی بر روی رفتار ناپایداری استاتیکی این سازهها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه، رفتار خرابی سازهکشبستی تحت توزیعهای مختلف خودتنیدگی در بافتارهای تخت کشبستی متشکل از مدولهای هرمیشکل شامل چهار عضو فشاری با در نظر گرفتن اثرات غیرخطی هندسی و مصالح ارائه شده و در نهایت، تأثیر این توزیعهای مختلف خودتنیدگی بر روی مکانیزم خرابی، ظرفیت باربری و سختی بررسی شده است. این مطالعه نشان میدهد که طراحی الگوی خودتنش در این سازهها میتواند نقش موثر در ظرفیت باربری، سختی، آستانه شلشدگی کابلها و همچنین نوع مکانیزم خرابی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

کش بستی ، مکانیزم خرابی ، خودتنیدگی ، پایداری استاتیکی