الزامات معماری موثر در اجتماع پذیری فضای ایستگاه های اتوبوس مطالعه ی موردی شهر مشهد

هدف از این پژوهش بررسی تعاملات اجتماعی در فضای ایستگاهی اتوبوس ها و دستیابی به عوامل معماری تاثیرگذار جهت جذب حداکثر تقاضا برای استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی است.اهمیت این امر حاکی از این مفهوم است که که تعاملات اجتماعی فردی و فرافردی در فضا های عمومی حایذ اهمیت شمرده می شود و فضا های ایستگاهی به عنوان فضا های عمومی نقش مهمی در ارتباطات فردی و زندگی شهری دارند.در این پژوهش ابتدا سوابق موضوع مورد بررسی قرار گرفت و سپس نگاه سیستماتیک به ایستگاه ها به عنوان یک ظرفیت 011 % ،برای جذب مسافر بررسی گردید.برای دسترسی به ویژگی های معماری تاثیرگذار در اجتماع پذیری فضای ایستگاه های اتوبوس و تحلیل وضعیت موجود در یک نمونه گیری آماری ، تعدادی از ایستگاه های اتوبوس شهر مشهد تحت تحقیقات میدانی قرار گرفت.پس از انجام مطالعات میدانی به بررسی و دستیابی به اولویت های معماری در زمینه ی اجتماع پذیر کردن و ارتقای تعاملات اجتماعی پرداخته شد و بر اساس نتایج میدانی صورت پذیرفته، اولویت ها از روش های ANP ، AHP و TOPSIS مشخص گردید. در ادامه پس از اولویت دهی به این پارامتر ها ، 3 معادله ی رگرسیون خطی چند متغیره ، جهت برنامه ریزی، مدیریت و پیش بینی تولید سفر بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

الزامات معماری ، ایستگاه های اتوبوس ، ANP-AHP-TOPSIS ، رگرسیون چند متغیره