بررسی تغییرات اکسیژن خواهی زیستی و شیمیایی رودخانه زاینده رود در اصفهان

یکی از پیامدهایتوسعه صنعتی و افزایش فعالیتهای کشاورزی آلودگی آب است وجو آب برای مناطق خشک و نیمه خشک از جمله ایران ازاهمین ویژه ای برخوردار است. توسعه صنایع فعالیتهایکشاورزی در فلات مرکزی ایران به ویژه حاشیه زاینده رود در اصفهان علاوه بر کمبود آب مشکلات اکولوژی و زیست محیطی را برای حیات رودخانه به عنوان منبع پذیرنده بیشتر پساب های صنایع و زه آبهای ناشی از فعالیتهای کشاورزی بوجو آورده است. هدف از این مطالعه اندازه گیری تغییرات کیفی آب رودخانه و تغییرات شرایط اکولوژیکی آن است. بدین منظور از پل چم حیدر تا پل ورزنه 14 ایستگاه نمونه برداری به تفکیک در سه منطقه ابتدای میانی و انتهای در طول رودخانه انتخاب گردیسد وبه طور ماهانه از پاییز 1378 تا پاییز 1378 به مدت یک سال نمونه برداری انجام گرفت و غلظت BOD5، COD , pH , NO3 , PO4 اندازه گیری شد. همچنین اطلاعات لازم صحرایی برداشت شد. نتایج نشان داد حداکثر BOD5 و COD در ناحیه تخلیه پساب کارخانه سیمین به ترتیب 56 و 120 میلیگرم در لیتر بود و حداکثر میانگین غلظت نیتروژن نیتراتی در ناحیه تخلیه پساب تصفیه خانه جنوب اصفهان به رودخانه زاینده رود اندازه گیری شد. میانگین غلظت BOD5 وCOD پل چم حیدر ( ایستگاه شماره یک) به ترتیب 31/3 و 10/55 و در ورزنه (ایستگاه شماره 14) به ترتیب 22/2/ و 46 میلی گرم در لیتر بود. اکسیژن خواهی زیستی در منطقه سوم نسبت به دو منطقه دیگر از آهنگ منظمی برخوردار بود.