کاربرد روش ویکور فازی از مدل های تصمیم گیری چند معیاره در رتبهبندی دفاع غیر عامل اقلیمی غرب کشور

امروزه پدافند غیرعامل به عنوان راهبردی که در پی ایجاد شرایط محیطی محدودکننده برای مقابله با تهدیدات بیرونی می باشد، موردتوجه قرارگرفته است. در بین شاخص های مهمی که در پدافند غیرعامل مورد تأکید است، عامل اقلیم نیز در شناسایی مناطق مستعد دفاع غیرعامل نقش مؤثری دارد. امروزه در کشور ایران که از جوانب مختلف درخطر و تهدیدات بیرونی است، شناسایی مناطق مستعد در حوزه دفاع غیرعامل، ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد. منطقه غرب کشور نیز یکی از مناطق اصلی کشور که همیشه در معرض تهدیدات بوده و ضرورت دارد از منظر دفاعی مورد ارزیابی قرا بگیرد. در این پژوهش با استفاده از عناصر اقلیمی مختلف، شرایط دفاعی از دیدگاه اقلیمی مورد ارزیابی قرار گرفت. 17ایستگاه اقلیمی سینوپتیک شامل ایستگاه های 1-بستان، 2-شوشتر، 3-خوی، 4-مهاباد، 5-ماهشهر، 6-ایلام، 7-پیرانشهر، 8-اسلام آباد، 9-سردشت، 10-اهواز، 11-سرپل ذهاب، 12-دهلران، 13-دزفول، 14-ماکو، 15-آبادان، 16-رامهرمز، 17-ارومیه از دیدگاه 15 عنصر اقلیمی شامل حداقل و حداکثر رطوبت نسبی، حداقل و حداکثر مطلق دما، میانگین حداقل دما، روزهای با گردوغبار و طوفان تندر، ساعات آفتابی، فشار هوا و تعداد روزهای ابری، بارش ماهانه و حداکثر بارش، روزهای باقابلیت دید، سرعت باد و فشار بخارآب، از طریق روش های آنتروپی و روش ویکور، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که درمجموع شمال غرب کشور از شرایط مطلوبی برای دفاع غیرعامل برخوردار هستند ضرورت دارد مسئولان امور دفاعی در اتخاذ تصمیمات دفاعی، این نتایج را در نظر داشته باشند.

کلیدواژه ها:

دفاع غیرعامل ، عناصر اقلیمی ، روش آنتروپی ، ویکور فازی ، غرب ایران