تحلیل الگوی پراکنش سکونتگاه های شهری و آسیب پذیری لرزه ای شهر اصفهان

شهراصفهان بدلیل وجود گسلهای فعال اطراف آن و تمرکزشدید جمعیتی و صنعتی درمعرض اسیب پذیری زلزله می باشد یکی ازمهمترین محورها دراین زمان مسئله تحلیل الگوی پراکنش سکونتگاه های شهری واسیب پذیری لرزه ای شهر اصفهان ازمنظر مدیریتبحران است دسترسی مناسب به معابر و مراکزی مانند فضاهای باز مراکزامداد و نجات و ایستگاه های اتش نشان و ارتباط سازمانهای اداری مرتبط با مدیریت بحران بایکدیگر درزمان بحران نقش موثری درکاهش تلفات و اسیب پذیری درهنگام وقوع زلزله احتمالی و پس ازآن دارد بنابراین چنانچه بتوان طبق اصول مدیریت بحران شهر را بطور مطلوب سامان داد ازمیزان اسیب پذیری احتمالی تاحدزیادی کاسته خواهد شد دراین راستا میتوان ازتکنیکهای مختلفی استفاده کرد این پژوهش با مط العه تحلیل الگوی پراکنش سکونتگاه های شهری و اسیب پذیری لرزه ای شهر اصفهان و مدل مفهومی ارایه شد ضمن بررسی اهمیت مسئله اسکان موقت به تجزیه و تحلیل عوامل مرتبط اسیب پذیری زلزله احتمالی و بادرنظر گرفتن عوامل انسانی دراین شهر می پردازد

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، زلزله ، اصفهان