بررسی دلبستگی به مکان در محیط های اداری با رویکرد پایداری اجتماعی

سرانه کار مفید در ایران یک سوم ژاپن است. این جمله چکیده ایست از نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در سال 09 که از سوی مرکز آمار ایران انتشار یافته است. نحوه رفتار و ارتباط افراد در یک محیط اجتماعی اهمیت قابل توجهی در جهت اعتلا و رسیدنبه توسعه پایدار در آن محیط دارد. فعالیت کارکنان و نحوه برقراری ارتباط آنها با یکدیگر از مهمترین عواملیست که بر فعالیت و بازده کار و اعتلای محیط تأثیرگذار است. دلبستگی مکانی از جمله مفاهیمی است که در برگیرنده تأثیر فرم محیط و کالبد فضا بر شکل گیری رفتار افراد می باشد. در این راستا محققان در پژوهش پیش رو به دنبال ریشه یابی عدم بازده مناسب فعالیت کارکناندر محیط های اداری و ارتباط این عدم بازدهی با دلبستگی مکانی در ادارات هستند،که بر رفتار اشخاص و میزان رضایتمندی آنها از محیط پیرامون تأثیر می گذارد. این پژوهش به روش کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته و نتایج حاصل حاکی از آن است که توجه به جزئیات تشکیل دهنده یک محیط اداری از قبیل رنگ، نور، مقیاس، فرم فضا و مبلمان مناسب تأثیر مستقیم بر گشاده رویی و ارتباط صمیمانه و در نهایت اعتلای و رسیدن به پایداری اجتماعی در محیط اداری خواهد داشت

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، پایداری اجتماعی ، محیط اداری ، دلبستگی مکانی ، کار مفید