تغییر کاربری ناسازگار جهت ارتقا نقش گردشگری شهر با رویکرد توسعه پایدارنمونه موردی: کارخانه قند آبکوه مشهد

گسترش شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه و عدم برنامه ریزی صحیح، موجب شده تاپهنه های صنعتی که در حاشیه شهرها قرار داشته اند امروز داخل بافت شهری واقع شوند. این کاربری بامولفه های زندگی مغایرت داشته و مشکلات زیست محیطی بسیاری ایجاد می کند .می توان گردشگری و توسعه پایدار که فقط نسل امروز را در نظر نگرفته و عادلانه بین نسل حال و آیند عمل می نماید را تلفیق نمود و گردشگری پایدار را سرلوحه فعالیت های توسعه قرار داد . شهر مشهد به عنوان یک کلانشهر مذهبی و قطب گردشگری هر ساله شاهد ورود ا یران میباشدکه علاوه بر جاذبهمذهبی،توان های گردشگری همچون تاریخی و فرهنگی طبیعی تفریحی و تجاری را داراست که موجب ارتقا دانش گردشگری شده است . از جمله پهنه های صنعتی مشهد کارخانه قند آبکوه می باشد که امروز به دلیل گسترش مشهد،دربافت شهر واقع شد و از فرصتی مناسب برای جابجایی و تبدیل آن به پهنه چند عملکردی جهت تقویت نقش گردشگری شهر با عملکرد فراشهری برخوردار است. مساله اصلی این نوشتار تغییر کاربریهای ناسازگار با رعایت اصول پایداری و هدفاصلی ارتقا نق گردشگری شهر می باشد.در نوشتار حاضر با استفاد از روش اکتشافی-تبیینی پس از تبیین مفاهیم پایه و تشریح ضرور های نظری آن نمونه موردی بررسی و در نهایت پیشنهادات جهت تغییر کاربری های ناسازگار در راستای نیل به هدف ارا یه شده است

کلیدواژه های تغییر کاربری ناسازگار جهت ارتقا نقش گردشگری شهر با رویکرد توسعه پایدارنمونه موردی: کارخانه قند آبکوه مشهد:

کاربری ناسازگار ، گردشگری ، توسعه پایدار ، مشهد ، کارخانه