امکان سنجی مطلوبیت فضاها با تاکید بر فضاهای خلاق پیاده مدار نمونه موردی : خیابان راهنمایی

پیاده مداری یکی از مهمترین ویژگی های فضاهای شهری موفق است. از این روی طراحی فضاهای پیاده مدار به یکی از مهمترین دغدغه های شهرسازی نوین تبدیل شده است. میزان پیاده مداری محدوده به پیوستگی شبکه دسترسی، اتصال فضاها و نفوذ پذیریمحدوده وابسته است. با اختراع خودروی شخصی وافزایش روز افزون آن چهره شهرها نیز به تدریج تغییر کردند. هر روز نیاز به معابر،بزرگراهها وسایرمسیرهای سواره رو جدیدی احساس می شود. به همین دلیل بافتها وبنا های ارزشمندی تخریب می شوند تا راه برای عبور خودروی شخصی باز شود.هر روز با افزایش تعدادخودروی شخصی همه در فکر تعریض مسیر وامکان حرکت تعداد بیشتری خودرو در سطح شهرهستند.علاوه بر این ،تاریخ زدائی و زدودن خاطرات جمعی برای افزایش مسیرهای سواره رو و توجه صرف مسئولین تنها برای رفعنیازهای سواره ،موجب افول ارزش های بصری شده است. در شهرسازی معاصر، حرکت پیاده و نیازها و حقوق طبیعی انسانی پیاده، کمتر مورد توجه برنامهریزان و طراحان شهری بوده و راههای پیاده نه به عنوان بخشی مستقل از فضاهای شهری، بلکه به عنوان تابعی از حرکت سواره به حساب آمده است. در واقع در سنت شهرسازی رایج، برنامهریزی برای ماشین، همواره مقدم بر برنامهریزی برای انسان بوده است پیاده راهها ، معابری با بالاترین حد نقش اجتماعی هستند که در آنها تسلط کامل با عابر پیاده بوده و از وسایل نقلیه موتوری تنها به منظور سرویس دهی به زندگی جاری در معبر استفاده می شود. پیاده راه ابزاری برای فعالیت جمعی است بخصوص در ارتباط با اقتصاد شهری ، کیفیت محیطی و سلامت اجتماعی.بدین منظور خیابان راهنمایی مشهد برای بررسی میدانی انتخاب شده است و در نهایت راهکارهایی جهت ایجاد فضاهای پیاده مدار خلاق در راستای حضور بیشتر شهروندان در این فضاهای شهری ارائه داده شده است.

کلیدواژه ها:

پیاده مداری ، فضاهای شهری ، پیاده راه ، کیفیت محیطی ، شبکه معابر ، راهنمایی