تاثیر نوسازی بافت فرسوده بر کیفیت زندگی نمونه موردی: منطقه 9 شهر تهران

امروزه کیفیت زندگی شهری و ارتقاء آن به هدف اصلی بسیاری از سیاست ها، برنامه ها و اقدامات مدیران شهری تبدیل شده و به عنوان شاخصی برای ارزیابی و نظارت بر عملکرد تصمیم گیران و مدیران مورد استفاده قرار می گیرد. وجود مشکلاتی مانند نفوذناپذیری معابر، مقاوم نبودن ساختمان ها، کمبود وسایل حمل و نقل عمومی، سنگینی ترافیک و تراکم خودروها و اتلاف وقت شهرنشینان در ترددهای شهری، کمبود فرصت ها و موقعیت های شغلی مناسب، گرانی و کمبود مسکن مناسب، مشکلات و آسیب های ناشی از نابرابری های اجتماعی، آلودگی آب، آلودگی هوا، آلودگی محیط، کمبود فضای سبز، کمبود امکانات فرهنگی،ورزشی و فراغتی، جرائم، ناامنی و آسیب های اجتماعی و ... زندگی شهری را با چالش های جدی مواجه ساخته است و بر لزوم توجه به کیفیت زندگی شهری بیش از پیش افزوده است. روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی بوده و در آن گردآوری اطلاعاتبه روش میدانی با هدف بررسی کیفیت اقتصادی و محیطی-کالبدی شهروندان در بافت فرسوده است. داده ها بر پایه پرسشنامههایی می باشد که در نهایت به منظور تحلیل آمار گردآوری شده از نرم افزار SPSS و GIS استفاده گردید. نتایج آزمون ها نشان می دهد که بافت فرسوده ی منطقه 9 شهر تهران به لحاظ شاخص کیفیت زندگی در زیر سطح متوسط قرار گرفته است و در این میان شهروندان از وضعیت کالبدی و اجتماعی نسبت به سایر مؤلفه ها ابراز نارضایتی بیشتری نموده اند

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، نوسازی ، کیفیت زندگی شهری ، تهران