معماری سنتی روستایی و تطبیق آن با معماری ارگانیک مدرن در روستاهای کردستان مطالعه موردی بررسی روستای روار رودبار شهرستان سروآباد استان کردستان

انسانها همواره از ابتدای ساکن شدن در زمین به دنبال فراهم کردن شرایط لازم جهت حفاظت و نگهداری خود و همنوعان در مقابل خطرات و شرایط اب و هوایی و نیز مکانی برای اسایشش بوده و در این راه تنها از حیوانات و طبیعت کمک گرفتهو اولین سرپناه های طبیعی مانند غارها را مورد استفاده قرارداده است و سپس بر اساس نیازهای خود و در جهت تامین فضاهایی بزرگتر که با ازدیاد جمعیت بدان نیاز داشت، از مکانهای طبیعی خارج و به دشتها و کوه پایه ها روی آورد که جهت رفع نیازهای مذکور می بایست سرپناهی ساخته در آن بیاساید که در این مورد فقط از طبیعت میتوانست کمکبگیرد و سنگ و چوب و ... را از طبیعت قرض گرفته با اندک تغییراتی مورد استفاده قرار دهد که این روش ساخت سرپناه هنوز مورد استفاده قرار میگیرد. معماری ارگانیک رویکردی جدید را، اما با همان چهارچوب سنتی و کهن از ساخت و سازدر دنیای مدرن ارایه می دهد طوری که دل کندن و بی نیازی از طبیعت را به سخره گرفته راه چاره بر طرف کرن بسیاری مشکلات دنیای امروز را در بازگشت به دامان طبیعت می داند لذا توجه به معماری سنتی و کهن را بر می انگیزد

کلیدواژه ها:

معماری سنتی ، معماری ارگانیک ، طبیعت ، رودبار روار