پیامدهای منفی آثار توسعه انسانی آلاینده ها بر اکولوژی دریای مازندران

دریای مازندران دریای فرصت ها و چالش ها است و نقش آن در شکل دهی سیمای اکولوژیک سرزمین های اطراف آن درچند دهه اخیر مورد توجه فراوان قرار گرفته است. شناخت عوامل آلاینده موثر بر محیط زیست دریایی، امری ضروری و نخستین گام در جهت بهبود و بازسازی این اکوسیستم با ارزش می باشد. هم اکنون آب جاری در ۱۳2 رودخانه به دریای خزر ریخته می شود و آب های آلوده بزرگترین منبع آلودگی دریای خزر است. برداشت بی رویه شن و ماسه و آلودگی ناشی از فاضلاب های خانگی، شهری و صنعتی دو عامل مهم تخریب رودخانه های حوزه آبریز دریای خزر محسوب می شوند. وجود انواع آلاینده ها، روی لارو و مراحل تخم ماهی اثرگذاشته و با ایجاد مشکلات ژنتیکی و رفتاری، غدد تولید مثل آنها را متاثر می سازد. از دیگر تهدیدات خزر ورود گونه شانه دار مهاجم است که کاهش جمعیت وسیع پلانکتونها و ژئو پلانکتونها، تغذیه - از لارو تخم ماهی و افت شدید جمعیت ماهیان خصوصا خاویاری، اختلال در زنجیره غذایی و بهم خوردن نظم اکوسیستم دریای خزر شده است.سالانه ۱00 هزار و ۳۵2 تن آلودگی نفتی ، ۳2۴ تن کادمیوم و ۳۴ سرب تن وارد دریای خزر می شود.بیشترین آلودگی نفتی از سوی همسایگان شمالی این دریا است که به دلیل شیب خزر این آلودگی ها به سمت ایران پیشروی می کند.مدیریت مصرف سموم و استفاده از روش های مبارزه بیولوژیک و مدیریت تلفیقی آفات، علف های هرز و بیماری ها گام مهمی در جهت نیل به کشاورزی پایدار و به تبع آن کاهش شدید عوامل آلاینده محیط زیست خصوصا پساب مزارع کشاورزی می باشد. در عین حال اجرای مدیریت واحد برای محافظت از رودخانه ها و اصلاح قانون برخورد با قاچاقچیان خاویار را از جمله راهکارها برای رفع مشکلات این بخش عنوان کرد. همچنین در چارچوب همکاری و نشست های سالیانه پنج عضو همسایه دریای خزر موافقت نامه هایی مبنی بر بهره برداری اصولی از منابع دریا )چه منابع بستر و سطح دریا( منعقد و پروتکل هایی برای نظارت و ارزیابی پایبندی اعضاء تعریف و اجرا گردد.

کلیدواژه ها:

آلاینده ها ، توازن اکولوژیک ، دریای خزر