بررسی تنوع ژنی میگو سفید هندی Penaeus indicus منطقه خلیج فارس و دریای عمان به کمک نشانگرهای میکروستلایتی SSR

بررسی جمعیت و تنوع ژنتیکی میگوی سفید هندی Penaeusindicus در جهت حفظ تنوع زیستی و معرفی ژنوتیپهای احتمالی موجود در مناطق عمده صید و پراکنش آنها جهت اعمال مدیریت صحیح بر ذخایر این گونه های مهم و اقتصادی از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این پژوهش بررسی جمعیت و تنوع ژنتیکی گونه میگو سفید هندی P.indicus مورد مطالعه قرار گرفت. نمونهبرداری از دو منطقه پراکنش این گونه بندر گواتر و بندر جاسک انجام گرفت و بررسی مولکولی جمعیتها با استفاده از نشانگرهای مولکولی SSR انجام گردید. از ٨ جفت آغازگر میکروستلایتی مورد استفاده ۴ جفت پرایمر محصول PCR قابل قبولی تولید کردندکه در مجموع 6 آلل اختصاصی در دو جمعیت مورد مطالعه یافت شد که میتوان آنها را در برنامههای تولید مثلی و همچنین دورگهگیری استفادهکرد، همچنین تمامی آللهای بدست آمده در این مطالعه پلیمورف بودند که بیشترین تعداد آلل مشاهده شده در میگو سفید هندی متعلق به منطقه جاسک بودند. بررسیها نشان دادند کهمیزان هتروزیگوسیتی مشاهده شده در اغلب موارد کمتر از هتروزیگوسیتی قابل انتظاربود کهمیتواند به خاطر برداشت بی رویه از مولدین میگو سفید هندی جهت تکثیر در کارگاههای تکثیر باشد و همچنین اکثریت جایگاههای مورد مطالعه خارج از تعادل هاردی واینبرگ بودند. با توجه به میزان Fst و ارتباط آن با میزان مهاجرت دربین نمونههای جاسک و گواتر میگوی سفید هندی نشان میدهد که تمایز ژنتیکی پایینی و جریان ژنی نسبتا بالا در مولدین این دو منطقه میباشد که این امر می- تواند به علت مهاجرت آزاد مولدین بین مناطق یاد شدهباشد