بررسی پایداری اجتماعی در مقیاس محله مسکونی، از منظر معماری ایرانی- اسلامی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 811
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CDLCFI01_060
تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394
چکیده مقاله:
انسان قرن 21 علی رغم تمامی پیشرفتهای عصر حاضر، روز به روز تنها و تنهاتر شده و معنای «در اجتماع بودن» را که جزیی از نیازهای ذاتی اوست از یاد برده است. رابطه اجتماعی در فضا و زمان اتفاق می افتد. مجاورت می تواند علت شروع رابطه اجتماعی باشد اما شرط کافی آننیست. ساختار فیزیکی و تقسیمات عملکردی فضا ممکن است گشاینده و یا محدود کننده فرصت ها برای ارتباط باشد. این پژوهش با استفاده ازاصول معماری پایدار اجتماعی که همان وجود امنیت، تعاملات اجتماعی، نفوذپذیری و درهم تنیدگی معماری و کاربری ها می باشد، و همچنین بابررسی معماری واحد های همسایگی در بافت قدیم شهر های ایرانی و شناخت علل شکل گیری هر نظام و ساختار در آن به مقایسه با این اصولپایداری پرداخته شده و در پایان با بررسی ها و تطابق های داده شده مشخص شد که اصول و تعاریفی که درگذشته آگاهانه و یا ناخودآگاه درمعماری واحد های همسایگی مورد توجه بوده اند در واقع همان اصول پایداری اجتماعی می باشند که امروزه بعد از معماری مدرن مطرح شدهاست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدمحمدجواد ناظم السادات ارسنجانی
دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز، شیراز
سعید حق نیا
دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر تهران، تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :