توانایی مخمر ساکارومایسس سرویزیه درحذف بیولوژیکی آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین از محلول های آبی

زمینه و هدف: در سالهای اخیر، ورود آنتی بیوتیک ها و متابولیت های حاصل از آنها در محیط های آبی نگرانی های زیادی را به دنبال داشته است. از آن جایی که مواد دارویی بطورکامل در تصفیه خانه های فاضلاب حذف نمی شوند و به محیط های آبی راه می یابند. بنابراین لزوم حذف مواد دارویی قبل از خروج آنها از تصفیه خانه های فاضلاب امری ضروریست. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه تجربی- آزمایشگاهی می باشد که در آنف تأثیر متغیرهای مختلف بر فرایند حذف آنتی بیوتیک سیبروفلوکساسین، از جمله مقدار جاذب (0.1 تا 1)، غلظت اولیه آنتی بیوتیک (5 تا 20 میلی گرم در لیتر)، pH (4-10)، و زمان تماس (1 تا 72 ساعت) بررسی شدند. یافته ها: مطالعه نشان داد که حداکثر حذف آنتی بیوتیک در pH=4، در جاذب Ig/100ml و زمان تعادل 24 ساعت و غلظت بهینه 10 میلی گرم در لیتر آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین اتفاق می افتد. همچنینمخمر در غلظت های بالا نمی تواند عمل حذف به خوبی انجام دهد. نتیجه گیری: بر مبنای نتایج این مطالعه می توان اینگونه بیان کرد کهمخمر ساکارومایسس سرویزیه توانایی بیوترنسفورمیشن آنتی بیوتیک سیبروفلوکساسین را با کمترین هزینه و تکنولوژی با راندمان بالا داراست.

کلیدواژه ها:

آنتی بیوتیک ، سیپروفلوکساسین ، مخمر ساکارومایسس سرویزیه ، محلول های آبی