بررسی نقش فضای سبز در محیط های آموزشی

فضای سبز که بخشی از سیمای شهر را تشکیل می دهد به عنوان یکی از پدیده های واقعی از نخستین مسائلی است که انسان همواره با آن در تماس بوده و خواهد بود. این مقوله دارای ابعاد زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و ... می باشد. هدف این تحقیق بررسی رابطه احساس رضایت از فضای سبز با حالات روانی، رفتاری و یادگیری است. برای سنجش میزان احساس رضایت افراد از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که 15 سوال داشت و 4 شاخص را مورد سنجش قرار می داد: رضایت از فضای سبز، تأثیر روانی، تأثیر رفتاری و تأثیر بر یادگیری. برای اینکار از یک نمونه داوطلب و در دسترس به تعداد 60 (26 نفر مرد و 34 نفر زن، 30 نفر از دانشکده علوم و 30 نفر از دانشکده فنی) استفاده شد. برای تحلیل نتایج از آزمون های آماری تی تست گروه های مستقل، فریدمن و همبستگی پیرسن استفاده شد. نتایج بدست آمده از تحلیل آماری: 1-تی تست گروه های مستقل نشان داد میانگین دانشکده علوم در هر 4 شاخص بالا و این تفاوت در سطح زیر 1% معنی دار است 2-سه شاخص وابسته (تأثیر روانی، تأثیر رفتاری و تأثیر بر یادگیری) همبستگی بالایی با میزان احساس رضایت از فضای سبز دارند که به ترتیب عبارت است از r1=/715 و r2=/827 و r3=/803 که در سطح زیر 1% معنی دار هستند. 3-با توجه به نتایج آزمون های آماری، نتیجه گیری شد که به نظر آزمودنی های این تحقیق رضایت از فضای سبز با حالات روانی، رفتاری رابطه دارد و می تواند یادگیری را بالا ببرد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، محیط آموزشی ، رضایتمندی