بررسی نقش یوتروفی و اثر آن در بروز پدیده کشند قرمز در سواحل خوزستان

مطالعه علل پدیده کشند قرمز و اثرات بلوم گونه های مضر فیتوپلانکتون از مرداد 1389 لغایت تیرماه 90، در پنج ایستگاه از سواحل خوزستان انجام گردید. نمونه برداری آب جهت شناسایی و تعیین تراکم گونه های فیتوپلانکتونی و اندازه گیری توترینت ها، بصورت ماهانه انجام شد. طی مدت بررسی شکوفایی جلبکی Cochlodinium polykirkoids در سواحل خوزستان رخ نداد. اما دیاتومه ها (91% و 45 گونه)، دینوفلاژله ها (7/30% و 9 گونه)، سیانوفیسه ها (88% و 1 گونه)، ترکیب تنوع گونه ای فیتوپلانکتونها را به خود اختصاص داد. میزان ضریب همبستگی تراکم فیتوپلانکتونها (R) با نسبت N:P برابر 0/0087 بدست آمد. آنالیز واریانس دوطرفه داده های نوترینت نشان داد که فقط مقادیر آمونیاک در ایستگاه های مختلف دارای اختلاف آماری بوده و طی ماه های مختلف بررسی بجز سیلیکات، سایر پارامترها دارای اختلاف معنی دار هستند (P<0.05). دامنه تغییرات نوترینت ها در محدوده نرمال آب های دریایی بوده و بر اساس نسبت N:P محاسبه شده در تمامی ماه ها پایین تر از نسبت Redfield (16:1( بود، لذا میزان نیتروژن عامل محدود کننده نبوده و با توجه به کدورت آب، جزرومد و اختلاط ستون آب شرایط مناسب برای ایجاد پدیده بلوم پلانکتونی در سواحل خوزستان مهیا نگردید.

کلیدواژه ها:

پوتروفی ، کشند قرمز ، خلیج فارس ، سواحل خوزستان