کاربردSWOTدر برنامهریزی استراتژیک زیستمحیطی (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

برنامه ریزی در طولانی مدت نیازمند تحلیل راهبردی است. لذا برنامه ریزی زیست محیطی با رویکرد راهبردی به عنوان یکی از ابزارهای پشتیبانی تصمیم گیری و روشی برای دستیابی به توسعه پایدار است. این مطالعه با هدف تجزیه و تحلیل وضعیت زیست محیطی کلان شهر اصفهان و مبتنی بر عوامل داخلی (قوت ها و ضعف ها) و عوامل خارجی (فرصت ها و تهدیدات)، با تکیه بر روش برنامه ریزی راهبردی SWOT به انجام رسید. مدل SWOT که از روش های مناسب در تحلیل اقدامات در فرآیند برنامه ریزی راهبردی می باشد، اصطلاحی است رایج برای شناسایی نقاط قوت و ضعف داخلی و فرصت ها و تهدیدهای خارجی که هر سازمان یا مجموعه و یا قلمرو جغرافیایی با آن روبه رو است. برای جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای، اسنادی و پرسشنامه ای استفاده شد. پس از شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدها، از طریق ماتریس های IFE و EFA، امتیاز عوامل داخلی (قوت و ضعف) و عوامل خارجی (فرصت و تهدید) به ترتیب برابر 44/2 و 38/2 بدست آمد که نشان دهنده غالبیت نقاط قوت بر ضعف ها و غالبیت تهدیدها بر فرصت هاست. براساس نتایج ماتریس ارزیابی عوامل درونی و خارجی، وضعیت منطقه مطالعه در الگوی تدافعی (WT) قرار گرفت. طبق تعریف این الکو باید راهبردهایی را اتخاذ کرد که ضعف ها را به حداقل رساند و از تهدیدهای پیش رو اجتناب گردد. نتیجه ماتریس SWOT، 3 راهبرد تهاجمی، 2راهبرد محافظه کارانه، 3 راهبرد رقابتی و4 راهبرد تدافعی شده است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی زیست محیطی ، برنامه ریزی استراتژیک ، SWOT ، IFE و EFA ، اصفهان