سکونتگاه های غیر رسمی در ایران و راهکارهای تعدیل آن (نمونه موردی محله آخماقیه تبریز)

رش د سریع شهر و شهرنشینی و افزایش جمعیت شهری در کشور یکی از مشکلات کلانشهر ها می باشد. یکی از معضلاتی که ایننوع توسعه در پی داشته پیدایش و توسعه سکونتگاه های غیررسمی و حاشیه ای بوده است و به دنبال آن فقری است که در وجوهمختلف این سکونتگاه ها معنی پیدا می کند و مهمترین جنبه آن فقر اقتصادی می باشد. یکی از مشکلات اساسی کلان شهر تبریزنیز سکونتگاه های غیر رسمی می باشد که افزایش جمعیت و ناامنی و دیگر معضلات را در پی دارد. هدف از این تحقیق تحلیلپیدایش سکونتگا های غیر رسمی و حاشیه نشینی و ارائه راه کارهای مناسب جهت تعدیل و بهبود وضعیت حاشیه نشینان ،بهسازی فضاهای اطراف سکونتگاه های غیر رسمی، نوسازی فضاهای سکونتگاه های غیر رسمی (در صورت عدم بهسازی) بوده وروش تحقیق به صورت کتابخانه ای وتوصیفی است.نتایج این پژوهش حاکی از آن است که از عمده ترین دلایل وجود سکونتگاههای غیر رسمی در شهرها و کلان شهرهای ایران می توان به رشد سریع جمعیت ،درآمد پایین، بیکاری ،مهاجرت روز افزونروستاییان به شهرها و عدم تمکن مالی افراد که موجب بروز انواع ناهنجاری های شهری ، افزایش جرم و جنایت و اثرات نامطلوباجتماعی و اقتصادی دارد.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، مهاجرت ، سکونتگاه های غیر رسمی ، شهر تبریز ، کلانشهر